Catherine Liu’nün Virtue Hoarders: The Case against the Professional Managerial Class (Minneapolis: University of Minnesota Press, 2021) kitabının incelemesi.
George Orwell, iki savaş arası İngiliz orta sınıfları hakkında şöyle yazıyor: “Bu tür insanların müstesna bir konumda olduğu aşikar ve onları bir kenara atmak cezbedici olabilir, ancak bu sınıfın gerçek önemi, burjuvazinin şok emicileri olmalarıdır.” Yöneticiler, teknisyenler, uzmanlar ve danışmanlar olarak profesyonel-yönetici sınıf (professional-managerial class, PMC) üretim araçlarının sahibi değildir, ancak işçi sınıfına da girmez, bunun yerine emek ve sermaye arasında bir sınıf konumu işgal eder.” Eşikte olma kaygısı, profesyonel-yönetici sınıftan gelen ve onunla ilgili söylemlere, özellikle de Soldaki analizlere hakimdir. PMC’nin sınıf mücadelesindeki yerine ciddi bir önem veren yazarlar genellikle PMC üyesidir ve analizleri genellikle bir kimlik krizi ile bulaşıktır: PMC’yi çok gevşek tanımlarsa, kendisini sınıf mücadelesinin yanlış tarafında bulma riskiyle karşı karşıya kalır.
Bu tür bir kaygı, Gabriel Winant’ın PMC/işçi sınıfı ittifakı üzerine bina edilmiş bir siyaseti ana…
View original post 1.418 kelime daha
ZÎZNASE 